معاونت بهداشتی

هفته ملی کودک ( 16 تا 22 مهر ) بر همه ی کودکان مبارک باد .

کودکان ارزشمندترین سرمایه ی ملی هر جامعه ای محسوب می شوند و ما امانت داران این هدیه های الهی هستیم.

روزشمار هفته ملی کودک :

16 مهر: کودک، صلح، بازی و نشاط

17 مهر: کودک، باورهای دینی و معنویت

18 مهر: کودک، خانواده، آموزش و مهارت های زندگی

19مهر: کودک، امنیت، بهداشت و سلامت جامعه

20 مهر: کودک، کتاب، هنر و ادبیات

۲1 مهر: کودک، هویت، میراث طبیعی و فرهنگی

۲۲ مهر: کودک، رسانه و فناوری های نوین

شعار هفته : " حال خوش کودکی رنگ خوش زندگی  "

” Investing in our future means investing in our children”

رویکرد به کودک وسلامتی او ، الویتی همیشگی است . توجه به کودکان در واقع ارزشمند ترین سرمایه هر کشوری در جهت نیل به توسعه پایدار است . این توجه باید عادلانه باشد وبه آن ها که نیازمند ترند ، توجه بیشتری شود . سلامت جزئی از حقوق اولیه هر یک از کودکان است .کودکانی که اگر امروز به توانمندی های جسمی وذهنی خود نرسند فردا برایشان دیر است .

دوران کودکی دارای ظرایف پیچیده ای است که نمی توان به راحتی به کشف و درک لایه های عمیق آن دست یافت . کودکان نمادی از انسانیت و انعطاف پذیری اند . آنان به شیوه ای خلاقانه با جهان اطراف خود مواجه می شوند و تمایل ذاتی به رشد وبالندگی دارند . زبان طبیعی آنان بازی است و برای اینکه به سلامت بزرگ شوند لازم نیست تنها نوشتن و خواندن بیاموزند اما قطعا نیاز دارند بدانند چگونه بازی کنند . بازی آنان صرفا تفریح و سرگرمی پیش پا افتاده نیست بلکه سرشار از معنا ومفهوم است . می توان به دنیای عاطفی آنان با بازی راه پیدا کرد و ارتباطی قوی با راز های ذهنی آنان برقرار نمود . دغدغه کودکان تنها حیرت است وتماشا ، حیرت از جهان هستی و آدمیان آن . تنها شیوه موجود در رویارویی با این جهان برای کودک خلق بازی است و این همه ی پنجره ارتباطی دنیای کودکانه با واقعیت بیرونی زندگی وتنها فرصت پرورش خلاقیت ناب در ذهن یک انسان خردسال و کوچک است . بازی ، پاک ترین و روحانی ترین تجربه در تمام دوران کودکی بشر است . به گونه ای که یک تصویر پیشین و یاتقلیدی از زندگی آینده اوست . بازی همه آن رضایت درونی ولذت وآزادی است که یک کودک در زندگی اش تجربه می کند و ازبودن خویش احساسی ارزشمند پیدا می کند .

بازی کودکان ، پدیده ای است که در تمدن ها وفرهنگ های جوامع گوناگون ودرهمه دوران ها ، اندیشه مردم و متخصصان را به خود معطوف ساخته است . امروزه متخصصان به این نتیجه رسیده اند که بازی تفکر کودک است و کودک درهنگام بازی به آزمون ، تمرین ، تقلید ، آمادگی و مرور ذهنی موقعیت های زندگی واقعی می پردازد . بازی شایستگی و استقلال و عزت نفس و مهارت های دیگر را گسترش می دهد و عامل مهمی در پرورش عقلی کودک به شمار می رود .

بازی برای تحول شناختی ، عاطفی ، اجتماعی و جسمانی کودک یک ضرورت و روش یادگیری کودک درباره بدن خود و دنیای پیرامون آن است و همچنین وسیله ای برای سازندگی شخصیت است . کودک از طریق بازی یاد می گیرد ، ابداع می کند و تجربه می نماید . او از طریق بازی می تواند به استعداد ها ، توانایی ها ، خواست ها ، ضعف ها و نکات مثبت ومنفی خود پی ببرد و با شناخت ویژگی های خود ، ساختار شخصیتی خود را تحکیم بخشد .

همانطور که بهبود شرایط تغذیه ای در رشد جسمانی هر فرد موثر است و می تواند آن را روز به روز بهتر گرداند ، بهبود شرایط محیطی نیز امکان رشد هوشی کودک را هرچه بیشتر فراهم می سازد . به این معنی که شرایط محیطی مساعدتر ، امکان استفاده از توانایی های بالقوه وراثتی را بیشتر وساده تر می سازد .

رفتارشناسان اجتماعی معتقدند که تجارب زندگی کودک تا 8 سالگی ( بخصوص در سه سال اول زندگی ) بخش مهم و قسمت بسیاربالایی از شناخت و دریافت های کودک را تشکیل داده است و به اندازه ای این تجارب ، قوی ومحو ناشدنی می باشد که می توان با اطمینان اشاره کرد اساس و پایه ی تعلیم وتربیت کودک قبل از ورود به مدرسه ( چه درست وچه نادرست ) در این دوران شکل گرفته است و پدر ومادر قبل از هرمعلمی بر پرورش رشد ذهنی کودک خود تاثیرگذار خواهند بود . یکی از راه هایی که در این مرحله از رشد ممکن است به نحو موفقیت آمیزی شادابی و لذت کودک را فراهم نماید ، برخورداری از فرصت کافی برای بازی است . بازی فرصت کشف ارتباط با محیط و درک اولیه احساسات دیگران را برای کودک فراهم می آورد و از اولین راه های یادگیری برای اوست تا دریابد محیط پیرامونش امن وزیباست ، والدینش دوستش دارند و حس عشق و محبت در او جوانه می زند . او از این لذت به جهان هستی به عنوان مکانی امن و زیبا اعتماد می کند و این اعتماد وآرامش زمینه های عزت نفس و استقلال شخصیتی اورا در آینده شکل می دهد .